Oda do zdechłej rybki.

Ciąża była

Już jej nie ma.

Głupia ryba

To nie trema.

Czy egoizm? Czy glupota?

Coś wepchnęlo mnie do błota.

Mała rybka grzeczna miła

Nic nikomu nie zrobiła.

I nikomu nie podpadła

I tak biedna już odpadła.

Pluskać mogła się wesoło,

Pieprzyć swojw zycie w koło.

Smiać i płakać,

Jak jej mama.

Lecz jej mama zamiast tego

Chciała smiać się całkiem sama.

Złudne było to wrażenie,

Nie ma smiechu, same cienie.

Mrok i wstręt do jej odbicia.

Nie wyciagniesz jej z ukrycia.

Na zadupiu zdechnie sama

Niedoszła egocentryczna mama.