Początek

Idea pisania zwierzeń do mnie przemawia. Myślę, że jest to motywujące jak ma się jakieś cele, no i ogólnie fajnie jest z siebie wyrzucić negatywne emocje pisząc o nich. Mam nadzieję, że dla mnie to będzie lekcja panowania nad swoimi emocjami, bo do tej pory były tylko impulsywne wybuchy skumulowanych negatywnych i pozytywnych uczuć. Czuję blokadę w pisaniu, bo prowadzę też swój osobisty zeszyt, w którym zapisuje od czasu do czasu swoje myśli, ale za każdym razem czuję, że nie piszę wszystkiego, nawet jeśli wiem, że to i tak tylko trafia do mojej szuflady.

Zmieniłem swoje życie, ale odczuwam teraz zastój. Czuję, że utknąłem w pewnym punkcie zamiast iść dalej. Mam wrażenie, że czas tak szybko mija, a ja nic nie robię, ucieka mi dzień za dniem i nigdy nie będę szczęśliwy, a młodszy już nie będę. Chcę zmotywować siebie do działania. Do podejmowania dalszych decyzji. 20 marca będę mieć dwudzieste urodziny. Jest to dla mnie dziwny wiek, taki przełomowy. Klosz bezpieczeństwa został ze mnie zdjęty, szkoła się skończyła, środek pandemii, brak pracy, brak perspektyw. Podczas kariery szkolnej mówiło się sobie 'ej przecież jest jeszcze czas na zastanawianie się nad przyszłością, nie muszę teraz wiedzieć co chcę robić w życiu’ – a no właśnie, tak leciał dzień za dniem, aż do dnia dzisiejszego a ja dalej nie wiem co chcę w życiu robić, kim chcę być. Nie wiem nawet kim jestem, często kwestionuję siebie.

Jest tyle rzeczy, które chcę napisać, które chce z siebie wyrzucić. Ale nie dzisiaj. Zacznę stopniowo i powoli dodawać wpisy, będzie to mała podróż w czasie, także wszystkich pasażerów, którzy trafią na  moje wpisy proszę o zapięcie pasów 🙂

Pozdrawiam wszystkich
M.