Przekorna pijaczka? Nie! Podążająca własną ścieżką kobieta z problemem!

Obudziłam się dziś o 5 rano i nie mogłam spać. Wzięłam się za malowanie. Na śniadanie wypiłam wodę z cytryną. Jutro dopiero coś zjem. Efekt oczyszczania organizmu jest taki, że czuję się słabo i jest mi niedobrze. Boli mnie głowa. Jeść mi się już nie chce nawet. Jutro zrobię zdrowe małe śniadanie i poćwiczę. Nie będę obiecywać sobie codziennej aktywności bo jestem pewna, że nic z tego nie wyjdzie. Miałam iść do sklepu po kilka nowych ubrań, ale nie mam siły. Jutro niehandlowa niedziela, wiec tez nie pójdę. Może w poniedziałek po pracy. Jak z trzeźwością? Mam chwilowy wstręt do picia. Choć nadal uważam, że całkowita abstynencja jest w moi przypadku niemożliwa. A co jeśli Ci wszyscy terapeuci się mylą? Jeśli jest grupa ludzi, która po prostu da radę wrócić z używaniem alkoholu do normalności, tzn nie odstawiać całkowicie, tylko pić czasami, przy okazjach, kontrolować się i nie udawać, że alkohol to zło i diabelski trunek. Mnie ta wersja nie przekonuje. To, że ja jestem idiotką i nie umiem korzystać to nie znaczy, że alkohol powinien być zakazany. Na razie będę trzeźwa, chcę wszystko widzieć i słyszeć takie jakim jest. Chcę w pełni kontrolować to co mówię i zrobię. Muszę o tym poczytać, bo nie lubię podążać owczym pędem za innymi, a te wszystkie spędy AA na których powtarza się ludziom pierdoły i przesycone są wdzięcznością bogu do mnie nie przemawiają i kojarzą mi się z nawiedzonymi kółkami różańcowymi. Niektórym pewnie to pomoże, ale ja jestem zbyt „zbuntowana” i przekorna, żeby przyjąć taka formę radzenia sobie z tym problemem.