Pustka

Hej jestem zagubioną nastolatką, która postanowiła w końcu wyrzucić z siebie swój ból.

Od paru tygodni zaczęłam się samookaleczac. Nie mam pojęcia jak przestać, pierwszy raz był w ubiegłym roku kiedy problemy w domu zaczęły się nawarstwiać. Tylko, ze wtedy zdążyłam się opamiętać,lecz tym razem juz tak nie jest.

Moje życie przemienilo się w koszmar. Zaczęłam czuć w sobie…. PUSTKĘ, sądzę że to trafne określenie.

Zaczęłam mieć niezdrowe stosunki z jedzeniem…. jednego dnia mogę nic nie jeść, a następnego mogę wpieprzać za trzy osoby.

I jeszcze te ciągle zmiany nastroju, przeplakane i nieprzespane noce, czy chęć siedzenia cały czas w domu.

Nie wiem co się ze mną dzieje. Jestem zamknięta na wszystkich, rozmowa zaczęła być dla mnie udręka.

A skąd to wszystko? Chyba z nawarstwiajacych się problemów, o których nikomu nie mówiłam.Ojciec pijak, który był agresywny, a potem wziął rozwód z matka i ma teraz swoje dzieciaki totalnie gdzieś?

Problemy zdrowotne mojego młodszego brata?

Matka która jest strasznie arbitralna i krzyczy z byle powodów?

Mój przyjaciel który okazał się być totalnym dupkiem?

To są niestety tylko niektóre z problemów.

Chciałbym się obudzić i mieć problem z  tym co założę dzisiaj, a nie z tym że muszę zająć się młodszym bratem, potem posprzątać dom, a na koniec dnia modlić się żebym nie została okrzyczana przez matkę, że czegoś nie dopilonowalam.

 

Już mam tego wszystkiego dosyć, nieraz myślę czy nielatwiej byłoby się zabić… Bo naprawdę nie wiem jak dalej żyć, może chce żyć dalej, ale nie wiem jak.