Wiele dobrego mnie spotkało w tym roku. Udało mi się zmienić pracę, której nienawidziłam na taką, którą lubię. Odszedł mi wielki stres. Zaczęłam interesować się rzeczami, które nie interesowały mnie wcześniej, zdobywać nowe doświadczenie. Obcuję z mądrymi i ciekawymi ludźmi. Rozpoczęłam intensywną pracę nad rozwojem duchowym i choć nie zawsze jest różowo, to pewien progres jest. Uczę się więcej dawać od siebie, żyć uczciwie i pracować nad egoizmem. W miesiącach czerwiec-sierpień miałam wspaniały czas. Towarzyszyła mi pogoda ducha i...

No i nie widzimy się, nie słyszymy, nie piszemy. Gdzieś tam tli się we mnie nadzieja pensjonarki, że on cierpi katusze, wije się i szarpie ze sobą, czy by nie zawalczyć o mnie, bo również poczuł coś wyjątkowego i niezwykłego. Once in a lifetime. Rozmarzam się i rozlewam jak wosk. Jednocześnie wiem, że tak nie będzie. Wiem też, że odcięcie się to najlepsze, co mogłam zrobić. I że jeśli nie będę go widywać, to w końcu przejdzie. Choć na razie jest mi szaroburo i pusto. Ale wiem, że tej pustki, którą noszę w sobie, tego potężnego ssania nie może...

Zespułam, bo: Wiedziałam, że się zepsuje i chciałam mieć to za sobą Nigdy nie przytrafiło mi się nic takiego i nie potrafiłam normalnie funkcjonować Czułam się totalnie bezsilna i zależna od tego i chciałam podjąć jakieś działanie, decyzję zamiast poddać się biernie biegowi wydarzeń i temu, co to ze mną robi Bo jestem bezradna wobec takich uczuć Bo zaczęłam coraz bardziej tęsknić i łaknąć kontaktu i bałam się, że będę nachalna i spotka mnie odrzucenie Czy żałuję? Tak, bo straciłam napęd do życia i haj. Zamiast tego jest...