Witaj Świecie!!!Wróciłam!

Gadaliśmy. Jest bardziej obrażony niż nieszczęśliwy. Urażona duma dała o sobie znać. On tez mnie nie kocha. Co my w ogóle robiliśmy razem tyle czasu?? Ustaliliśmy, ze rozejdziemy się po ludzku. Tym bardziej, ze emocje powoli opadają i do głosu dochodzi rozsądek…no i świadomość, że tej miłości po prostu nie ma. Wszystkim się podzielimy, rozwód to tylko formalność. Nie ma sensu tracić energii na przepychanki i wojny o toster i starą kanapę.
W weekend zwołaliśmy w kilka osób spotkanie starych znajomych (a tak naprawdę ja zwołałam). Jestem podekscytowana odświeżeniem tych znajomości, które zaniedbałam po przeprowadzce z Dominikiem na to jego zadupie. Szybciej niż myślałam wracam do świata, do aktywności, normalności i obiegu. Duże miasto mi sprzyja. Nie jestem tu JAŁOWA. Kim jestem tym jestem i nic innym do tego. Anonimowość, ciągle coś się dzieje, jest co robić, na zakupy do noramlengo sklepu nie trzeba jechać pół godziny… i nie muszę wybierać miedzy bierdą a dinomarketem. Boże jaka to była dobra decyzja! Witaj świecie! Wróciłam!!! :))))